Άνοιξη και Πασχαλιά
Άνοιξη και Πασχαλιά με τα βαγιόκλαρα.
Απρίλης με το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης που ανοίγει ορίζοντες πέρα από τα δεσμά της καθημερινής βιοτής, – ιδιαίτερα σκληρής για όλους μας, – τις μέρες που ζούμε.
Η άνοιξη όμως, μας στέλνει μενεξεδένια χαμόγελα, από την κάθε πασχαλιά, που συμβαίνει να φυτρώνει εδώ και εκεί. Μας χαιρετούν οι παπαρούνες ολοπόρφυρες και οι μαργαρίτες κίτρινες και άσπρες που απλώνονται – όχι μόνο έξω στον κάμπο – αλλά και μέσα στην πόλη, όπου βρίσκουν λίγο ελεύθερο χώμα για να ξεπεταχτούν.
Βρισκόμαστε στη Μεγάλη και Αγία Εβδομάδα, την διανύουμε και ζούμε το θείο Πάθος του Θεανθρώπου Ιησού.
Η υμνολογία στις εκκλησίες τούτες τις μέρες εκτινάζεται σε ύψη ομορφιάς.
Δύο από τους ύμνους αυτών των ημερών, η Στήλη, σας τους χαρίζει για ανάγνωση, στην νεοελληνική, για να νοιώσουμε το βαθύ και ζωογόνο νόημα τους.
«Εσύ που περιτυλίγεσαι το φώς σαν να ναι φορεσιά όταν απ το ξύλο του Σταυρού, ο Ιωσήφ με τον Νικόδημο σε κατέβασε, βλέποντας σε νεκρό, γυμνό, άταφο, πονεμένο άρχισε θρήνο με δάκρυα, τα λόγια τρυφερά κυλούσαν.
Αλοίμονο, γλυκύτατε Ιησού, εσένα πριν από λίγο όταν ο ήλιος σε είδε κρεμασμένο πάνω στον σταυρό, σκοτάδι τον τύλιξε και η σφαίρα της γης, από φόβο τραντάχτηκε και του ναού η τεράστια κουρτίνα έγινε κομμάτια.
Αλλά να, τώρα, σε βλέπω με τη δική σου θέληση – εκούσια – για χάρη δική μου στον θάνατο πέρασες Θεέ μου, πώς εγώ να κηδεύσω εσένα και με σινδόνι νεκρικό, εσύ που είσαι η ζωή, πώς να σκεπάσω; Με ποια χέρια ν’ αγγίξω (προσψαύσω) το πάναγνο σώμα; και ποιό μοιρολόγι στο ξόδι απ’ τη ζήση, πικρά να σου ψάλω. Θεέ μου, που απέραντη έχεις την αγάπη και συγχωρείς δίχως τέλος. Τα Πάθη σου δοξάζω, υμνολογώ την ταφή σου, για την Ανάσταση σου που προσμένω, κραυγάζω. Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι.»
«Να σωπάσει κάθε ανθρώπινο πλάσμα, να σταθεί με φόβο και τρόμο, γήϊνη σκέψη στο μυαλό καμμιά να μην έχει. Ο Ιησούς, Βασιλιάς, πάνω απ’ όλους του βασιλιάδες του κόσμου, είναι ο Κύριος, Κύριος πάνω απ’ όλους που κυβερνούν και λαούς εξουσιάζουν, προσέρχεται να σφαγιασθεί, προσφορά θείας μετάληψης, για όσους τον πιστεύουν. Μπροστά από Αυτόν προχωρούν οι χοροί των αγγέλων με απόλυτη τάξη και σειρά εξουσίας, τα Χερουβείμ πούχουν τα μάτια πολλά και τα Σεραφείμ, με τις έξη φτερούγες, σκεπάζουν τα πρόσωπα και ψάλλουν τον ύμνο Αλληλούϊα, αλληλούϊα, αλληλούϊα»
Καλή Ανάσταση
Ανδρέας